Alvast bedankt,
Alvast bedankt, is een experimenteel project in samenwerking met Marije Drost en Sabien Imming. In dit project hebben we de rol en verantwoordelijkheid van de maker onderzocht en geëxperimenteerd met het overnemen van andermans identiteit.
Het experiment bestond uit drie fases.
Fase 1: Identiteit van de docent overnemen doormiddel van een fake e-mail adres aan te maken, en daarmee de klas om ingescande lichaamsdelen te vragen.
Fase 2: De les van lagerejaars onderbreken en hen vragen lichaamsdelen te knippen/scheuren uit papier.
Fase 3: Wederom de identiteit van de docent overnemen en hiermee zijn collega’s vragen om een lichaamsdeel te omschrijven.
We hebben de gevolgen en reacties daarop ondervonden, en onderzocht in hoeverre wij projecten kunnen besturen/genereren waarbij de makers onbewust zijn van de directe bijdrage die zij leveren aan het grotere geheel. De mate van authoriteit droeg bij aan de bereidheid tot medewerking van de proefpersonen. Zo zagen we dat hoe hoger de machtspositie van ons was, hoe minder weerstand wij ervaarden. Ook hebben we de beeldende/ visuele identiteit van andere ontwerpers en kunstenaars ons toegeëigend. We hebben ons experiment voortgezet in een interactieve installatie, waarin de gecreeerde beelden tot een nieuw, gelaagd beeld kunnen worden gevormd op een lichtbak. Hierbij verandert de identiteit van de kijker tot maker en maakt die wederom deel uit van ons project. Ook is het gehele experiment vastgelegd in een boek.
Alvast bedankt, is een experimenteel project in samenwerking met Marije Drost en Sabien Imming. In dit project hebben we de rol en verantwoordelijkheid van de maker onderzocht en geëxperimenteerd met het overnemen van andermans identiteit.
Het experiment bestond uit drie fases.
Fase 1: Identiteit van de docent overnemen doormiddel van een fake e-mail adres aan te maken, en daarmee de klas om ingescande lichaamsdelen te vragen.
Fase 2: De les van lagerejaars onderbreken en hen vragen lichaamsdelen te knippen/scheuren uit papier.
Fase 3: Wederom de identiteit van de docent overnemen en hiermee zijn collega’s vragen om een lichaamsdeel te omschrijven.
We hebben de gevolgen en reacties daarop ondervonden, en onderzocht in hoeverre wij projecten kunnen besturen/genereren waarbij de makers onbewust zijn van de directe bijdrage die zij leveren aan het grotere geheel. De mate van authoriteit droeg bij aan de bereidheid tot medewerking van de proefpersonen. Zo zagen we dat hoe hoger de machtspositie van ons was, hoe minder weerstand wij ervaarden. Ook hebben we de beeldende/ visuele identiteit van andere ontwerpers en kunstenaars ons toegeëigend. We hebben ons experiment voortgezet in een interactieve installatie, waarin de gecreeerde beelden tot een nieuw, gelaagd beeld kunnen worden gevormd op een lichtbak. Hierbij verandert de identiteit van de kijker tot maker en maakt die wederom deel uit van ons project. Ook is het gehele experiment vastgelegd in een boek.
